Van boerengat tot residentieel dorp

Misschien bent u ook in Kontich of Waarloos komen wonen omdat hier de boerenbuiten begint? Tja, wat blijft daar ondertussen nog van over?

Hoe verder we teruggaan in de geschiedenis, hoe meer oppervlakte van onze gemeente werd gebruikt voor landbouw. Een schone, maar ook een zware stiel. Mijn beide grootvaders waren boerenzonen, opgegroeid op een hoeve van baron della Faille. De ene is echter bakker geworden en verhuisde naar de Varkensmarkt. De andere werd vrachtwagenchauffeur en mijn moemoe had een kruidenierswinkeltje in de Molenstraat. De boerderij langs de Prins Boudewijnlaan werd overgenomen door zijn schoonbroer, Mon Huygelen. Je ziet hem hieronder op de foto met paard en wagen langs de Groeningenlei, die rond 1940 nog een bescheiden landweg was. Andere boerenzonen schakelden over op tuinbouw. Het aantal hoeves is geslonken: afgebroken of omgebouwd tot villa of restaurant. Er blijven nog slechts weinig echte landbouwers over.

Tijd dus om wat er nog rest van het rijke boerenleven vast te leggen, te beschrijven, te bewaren en door te geven. De Kontichse Kring voor Heemkunde wil daar een aanzet toe geven, in samenwerking met de Gemeentelijke Erfgoedraad. Daarvoor doen we een beroep op Sarah Luyten die afkomstig is van Waarloos. Zij is stafmedewerker Publiekswerking aan het CAG, het Centrum Agrarische Geschiedenis (Leuven): dit is een expertisecentrum voor de geschiedenis van landbouw, voeding, platteland, landschap enz. We nodigen daarom iedereen uit op een boeiende informatieve avond op vrijdag 12 december om 20.00 uur in zaal Sint-Jan (Sint-Jansplein). Bij wijze van inleiding stelt Sarah het CAG voor: ter illustratie zie je o.a. een filmpje met een interview van een Waarlose boer en tuinder. De focus zal daarna blijven liggen op Waarloos. Gaston Van De Velde zal herinneringen ophalen aan zijn jeugd op een hoeve aan de Reetsebaan (nu Kiezelweg). Op de tweede foto zie je zijn tantes Livine en Wiske trots poseren bij een prijsbeest van een koe, met de ovenbuur op de achtergrond. Daar werden toen, in de jaren dertig, nog elke week veertien broden in gebakken. René Van Dessel heeft bijna heel zijn leven geboerd aan de Beekboshoek. Daar was de grond veel vruchtbaarder en de boeren welvarender. Ook hij komt zijn verhaal brengen, dat loopt tot nu.

Misschien komen er naar aanleiding van dit initiatief nog getuigenissen los, of duikt er nog landbouwalaam op dat al lang niet meer gebruikt wordt. Dit wordt niet alleen een informatieve maar ook een inspirerende avond, dus noteren in je agenda!